Seks in de moestuin

Ze haalden niet eens de vijver.....

Regenwormen en mierenbroodjes

Of: hè, hoe komt die bloem daar nou?
Elke tuinder zal het wel kennen: opeens verschijnt ergens een plant die je daar niet hebt neergezet, maar die het daar prima naar zijn zin heeft. Soms wil je dat niet per se, maar soms is het een gouden greep. Zo kreeg ik in mijn eigen tuin anemonen cadeau. Nooit gepland, opeens waren er twee en ze doen het geweldig.
Ooit hoorde ik op Vroege vogels hoe dat komt: regenwormen werken zich door de aarde, eten aarde, met alles wat erin zit, kruipen door en poepen de boel verderop weer uit, met zaadjes en al.
Maar nu kwam ik her en der verdwaalde bloembolletjes tegen, zoals deze op een snipperpad in de moestuin:

Wij hebben het daar echt niet gepoot. En zou een regenworm zich niet verslikken in een hele bol? In het tijdschrift Tuinseizoen stond een mogelijke verklaring: sommige bollen (maar ook andere planten) hebben zogenaamde mierenbroodjes aan hun zaden hangen: kleine zoete aanhangsels, die mieren meeslepen naar hun nest om er hun larven mee te voeden. Het mierenbroodje wordt opgepeuzeld, en het zaad wordt door de ouders weer naar buiten gewerkt. En ziedaar!
Zo, nu snel naar de tuin om dit bolletje veilig in een bed te zetten, voor we erop gaan staan.

Regen

Op zondag 19 maart was het eigenlijk klusdag. Maar het regende in de ochtend en daar houden wij niet zo van. Wel van de regen op zich, natuurlijk, dat is af en toe nodig. Maar om nou in de regen te gaan klussen, nee, niet echt.
Eigenlijk kwam het heel goed uit, want het teeltplan voor het komende jaar moest nog worden afgemaakt. Dat maken we elk jaar, maar we zijn niet zo goed in het plannen van de voor- en na-teelt. Goed voornemen om dat beter te doen. Dat vergt overleg:

En dan zorgvuldige planning:

En tijdens dat plannen kwam de zon door, dus snel naar de tuin om de plannen ten uitvoer te brengen.

Heel Holland tuinboont?

De winter is nu echt wel voorbij. Vorige week wilden we, nog net in februari, tuinbonen 'leggen'. Dat je tuinbonen legt, en niet zaait, heb ik van Maarten 't Hart geleerd. Want hoe eerder je ze legt, des te beter ze zijn opgewassen tegen de gevreesde zwarte luis. Nu hebben we die vorig jaar gehad, maar ze vraten vooral twee tuinbonenplanten op en de rest lieten ze met rust. Zo erg is het dus ook weer niet, en een mens moet tenslotte kunnen delen.
Maar goed, we waren er gewoon ook weer aan toe. Dus naar de Intratuin, maar daar waren alle tuinbonenzaden op. Zowel de gewone als de biologische. De radijsjes trouwens ook, maar die hadden we nog. Was heel Nederland tegelijk tuinbonen aan het leggen?
Een wilde klopjacht volgde, en uiteindelijk lukte het op woensdag om zaden te scoren. En was het nog een mooie middag ook. De eerste tuinbonen zijn dus de grond in.
Seizoen 7 van De Prinses op de Erwt is begonnen!

NL-doet op 11 maart 2017

Deze foto is gemaakt aan het einde van de NL-doet dag 2016. Enthousiaste vrijwilligers hielpen ons toen om de tuin een facelift te geven. Diemen verzakt, dus de helft van de tuin werd opgehoogd met een mengsel van mooie aarde en mest. Daarvoor moesten er ook bomen uitgegraven en verplaatst worden. We hebben veel plezier gehad van deze actie: 2016 gaf een mooie oogst!

Nu is de andere helft van de tuin aan de beurt om opgehoogd te worden. In de zomer hebben we last van de droogte en dus moet er achter de kas een tweede giga-watervat aangesloten worden. En als het hard regent staan we in het schuurtje tot aan onze enkels in het water. Ook dat moet dus hoger komen te staan. Of we die enorme klus die dag afkrijgen? We kunnen er in ieder geval wel aan beginnen. En nog een leuk (en minder zwaar) klusje: hekjes vlechten van wilgentenen om de bedden te beschermen. 

Er is plaats voor 8 vrijwilligers. Je kunt je aanmelden op de site van NL-doet (www.nldoet.nl). Is het al vol? Dan ben je van harte welkom om gewoon even te komen kijken. Maar langskomen of meehelpen mag ook altijd op een van onze werkdagen: elke eerste zaterdag en elke derde zondag van de maand. 

Voor NL-doet hopen we op net zo'n zonnige en vrolijke dag als vorig jaar!

Een vruchtbaar 2017!

Nog net in het oude jaar was het even winter. Met deze foto's van hoffotograaf Maarten wensen wij iedereen een goed, harmonieus en bovenal vruchtbaar jaar!

Gerda's appelboompje

In het kleine cirkeltje bij het schuurtje stond een boom. Een prunus. En die boom deed niks, behalve de hoogte in groeien en zon wegnemen van het zonnigste en warmste plekje van de tuin. We hebben die boom jaar in jaar uit gewaarschuwd. Van schrik kreeg hij afgelopen jaar 3 bloesempjes. En daarna geen vruchten. Dat was het dan voor die boom: hij ging eruit!

Bij ons op de tuin is er echt geen arbeidsdeling tussen mannen die werken

Krachtpatser Steve

en vrouwen die ooooh roepen

Gerda had nog plannen voor die plek: er moest een oud ras hoogstam appelboompje komen. Het werd een James Grieve, een sterk en oud appelras dat uit Schotland stamt. Het geeft zachtzure appels, die in augustus geplukt kunnen worden. Ze zijn geschikt als handappel, voor sap en moes. Je ziet ze niet zoveel meer in de supermarkt, omdat ze gevoelig zijn voor kneuzing en dat vindt men te omslachtig. Wij niet!
Onlangs hebben we het nieuwe boompje geplant en aan de voet zijn nog bolletjes gepoot.

Wat doet Steve daar toch?

Met meteen al appels, en dat in december!

Het is Gerda's appelboompje