Openbaringen met Palmkool

Vandaag heb ik de jonge plantjes palmkool in de grond gezet. Met deze wonderlijke kool  heb ik al een heel avontuur achter de rug.

In het voorjaar van 2011 was ik met mijn vriendin Yolanda in de biologische Rainbow supermarkt in San Francisco en ik kocht er wat zakjes zaad, waarvan ik ook niet precies wist wat het was, maar ik vond dat wel  leuk, Amerikaans zaad! Vroeg in het voorjaar van 2012 zaaide ik het. Het kwam snel op en de slakken bleken het niet erg lekker te vinden dus het groeide als…. Juist, ik oogstte regelmatig jonge bladeren en roerbakte die, want ik dacht dat het een soort raapstelen waren en ik vond het lekker. Op een gegeven moment dacht ik dat het nu net als met raapstelen vast wel klaar was met dit gewas en deed er niet zoveel meer mee. Ik vergat het ook een beetje: het werd een vergeten groente in onze eigen moestuin. Ik zag het wel weer groeien als…, maar ik dacht heel dom dat het vast niet meer lekker was, doorgeschoten of zo.

In september maakte ik mijn favoriete fietstochtje van Diemen naar het Muiderslot, en liep daar weer eens (lang leve de museumjaarkaart!) de middeleeuwse tuinen in. De eerste tuin is de moestuin en daar zag ik tot mijn verbazing diezelfde kolen staan: palmkool heet het. Het is een zogenaamde vergeten groente en die zijn heel erg hip! Het wordt ook wel zwarte kool genoemd, of cavolo nero op zijn Italiaans, want daar zijn ze het nooit vergeten. Het had inderdaad de vorm van een palmboompje, net als de palmkolen op de Prinses.

Maar nu wist ik nog steeds niet goed wat ermee te doen en ik vergat steeds maar om het op te zoeken, al had ik het idee dat het wel nog eetbaar zou zijn. Ik at het dus niet en volgens mij was ik sowieso de enige van de erwten die ervan at. Ze stonden daar maar. Tot ik op de Pure Markt in de Watergraafsmeer liep: daar lagen ze op zo’n mooie biologische kraam. Met een recept erbij voor een herfstsoep: heerlijk!

We kunnen het de hele winter oogsten, net als bij boerenkool wordt het alleen maar lekkerder van vorst. Je moet van onderaf de bladeren eraf halen, dan groeit hij de hoogte in. http://youtu.be/k2mMKuaIcb8. Volgend jaar gaat hij bloeien, maar ook de bloemen zijn eetbaar, al weet ik nog niet hoe. Dat zal zich ook wel weer openbaren. Verschillende bronnen op internet melden dat slakken er dol op zijn als de plantjes jong zijn: hoe we daaraan zijn ontsnapt met al die slakken in de tuin???

Je kunt het net als boerenkool in stamppot doen. Of roerbakken: wel de nerf eruit halen bij oudere bladeren. Of maak de soep: fruit 2 uien en doe er een kleine winterwortel en 2 handen vol palmkool en knoflook bij. Laat alles een beetje zacht worden op een vuurtje en doe er 1 blik gepelde tomaten en een kwart pompoentje in blokjes gesneden bij. 1 liter bouillon en een klein blik bonen (witte bonen, boterbonen of flageolets, erg lekker) erbij en nog 20 minuten laten pruttelen. Met brood en geraspte oude  kaas heb je er een maaltijd aan. En eigenlijk kun je er alles in mikken wat in de groentela ligt te verpieteren: dit keer heb ik er witte kool bij gegooid.  Voor mijn kinderen met weinig affiniteit met de vegetarische levensstijl deed ik er de laatste keer gerookte spekjes in. Ook heel lekker!

Dus lieve erwten: ga komende winter palmkool eten!