Zevenblad: If you can't beat them, eat them!

Gistermiddag hadden we een klapstoelvergadering in de moestuin. In de open lucht vergaderen. Een belangrijk agendapunt vormde de Kwestie Zevenblad: wat doen we met deze plant, die snel oprukt, woekert en vrijwel alles voorbij groeit? We hebben besloten de aanpak met (biologisch) gif vooralsnog te laten en aan de slag te gaan met worteldoek, schoffelen en verwijderen.

Thuis sloeg ik het boek 'Lekker landschap' van mijn studievriend Michiel Bussink er nog eens op na; leuk boek over allerlei etenswaardigheden die in de natuur groeien. Wat schrijft hij over zevenblad? If you can't beat them, eat them!

Ik citeer: "Alles wat je met spinazie doet, kun je ook met zevenblad doen. De Romeinen deden het, in de Middeleeuwen werd het er speciaal voor gekweekt en in Scandinavië, Rusland en Letland is het nog steeds een doodnormaal ingrediënt in de keuken. Gekookt, in soep, stoofschotels, met bladerdeeg, gedroogd (ter vervanging van peterselie) of in zevenbladpesto.
Rauw in salade is het ook heerlijk. Wel jong dan, als een van de eerste voorjaarsgroente, propvol vitamine C. Salade van alleen zevenblad kan té uitgesproken zijn en het beste is dus deze wilde groente te gebruiken met wat andere, al dan niet wilde slasoorten."

Mmm, dit geeft weer een andere kijk op de zaak. Ik ga het eens proberen :)