Regen en wind

De laatste paar klusdagen vallen -vrij letterlijk- in het water. Ciara en Dennis hebben hun best gedaan, maar er is geen schade in de moestuin. Wie er vandaag over het land raast weet ik niet, maar de tuin is nu echt wel in een zwembad veranderd. We kunnen dus niet veel doen.
Maar er is afgelopen weken wel veel gedaan. Van de gemeente hebben we weer een mooie grote berg houtsnippers gekregen, en van die snipperpadden knapt de tuin enorm op. We zijn bezig met de kas schoonmaken, zelfs met een tandenborstel achter de richeltjes, om alle witte proppen van de vliegjes weg te halen. Of het zin heeft weten we eigenlijk niet, maar toch maar doen. Er moet ook aarde afgegraven worden, omdat er al te veel keer nachtschade heeft gestaan. We hopen op een gezonde kas met een betere oogst komend jaar!
Voor de kas staan aardperen, die veel licht wegnemen. En er zijn niet veel tuinders die ze graag eten, vooral vanwege de bijwerking als winderigheid en erger. Hier haalt Elif ze eruit, maar je pakt ze nooit allemaal. Het zijn woekeraars en wandelaars, dus ze zullen wel op blijven duiken.

Buiten heeft Kirsten al spinazie gezaaid, ik hoop komende week tuinbonen te kunnen leggen. Nee, ik ben geen kip, maar zo heet dat. Dat heb ik van Maarten 't Hart geleerd.
Vorig jaar was ik daar door omstandigheden veel te laat mee en daar zijn we voor gestraft: zielige planten die enorm ten prooi vielen aan de zwarte luis. En weinig bonen. Ik heb nu ook de variëteit aquadulce gekocht, ben benieuwd.

En dan was er natuurlijk ons jaarlijkse ritueel van het teeltplan maken. Omdat niemand een eigen stukje tuin heeft, maar de tuin samen bewerken, moeten we dat goed afstemmen. De cirkels zijn verdeeld in nachtschade-achtigen, vlinderbloemigen, kruisbloemigen en overigen. Elk jaar draait dat door, dat is goed voor de bodemkwaliteit.
Iedereen bedenkt wat hij/zij wil telen (waarbij altijd weer blijkt dat mensen gewoontedieren zijn...), en plakt dat met een post-it op het plan.

 Later wordt dan ingevuld op het definitieve plan en in het schuurtje opgehangen. Afgelopen jaar hebben we ons behoorlijk goed aan dat plan gehouden. 
Dit jaar laten we een taartpunt vrij voor bloemen: dat is goed voor de insecten en we hebben eigenlijk niet genoeg mensen om naast  drukke banen en andere verplichtingen de tuin goed te kunnen onderhouden. Eigenlijk wilden we meer stukken vrijhouden,maar in het enthousiasme, is toch de tuin behoorlijk vol gepland....